පරම්පරාවන් ගණනක අනුප‍්‍රාණයක් වූ ඔහු කෙදිනකවත් යුක්තිය සඳහා වූ අරගලයේ දී පසුබා ගියේ නැත

                              

                                    හෝවර්ඞ් සින්

වයස අවුරුදු 80 ගණන්වල දී ත් 2004 අපේ‍්‍රල් හි දී ඔහු මැසචුසෙට් හි 

ඉරාක ආක‍්‍රමණයට එරෙහි යුධ විරෝධී රැලියක් ඇමතුවේය. 

හෝවර්ඞ් සින් පිළිබඳ වචන කිහිපයක් ලිවීම එතරම් පහසු දෙයක් නොවේ. එඞ්වඞ් සයිද්, ඉක්බාල් අහමඞ් වැනි සජීවී පරම්පරාවක්ම අපට ක‍්‍රමයෙන් අහිමි වෙමින් තිබීම කාන්සා සහගත හැඟීමක් ඇති කරයි. ඔවුන් ශාස්ත‍්‍රඥයින් පමණක්ම නොවේ, දිගින් දිගටම වාගේ අවශ්‍ය ඔනෑම විටක ඉදිරිපත් වූ කැපවීමකින් යුත් ධෛර්්‍ය සම්පන්න නිර්භීත සටන්කාමීන් ය.

හෝවර්ඞ්ගෙ අපූර්ව වූ ජීවිතය සහ සමාජ ක‍්‍රියාකාරීත්වයන් ඔහුගේම වචන වලින් ඔහු මෙසේ සාරාංශ කර ඇත. තම මූලික සැලකිල්ල අවධානය යොමුවන කාරණය ඔහු විසින් මෙසේ පැහැදිළි කර ඇත: 

“නන්නාදුනන මිනිසුන්ගේ ගිණිය නොහැකි තරම් ක‍්‍ර‍්‍රියාවන් ගණනාවක් මත ශ්‍රේෂ්ඨ නිමේෂයන්ගේ මූලයන් වැටී තිබේ, නමුත් ඉතිහාස වාර්තාකරණය මතවාදයන්ගේ සහ අධානග‍්‍රාහීත්වයේ පෙරණයන් හරහා පෙරී එද්දී එම මූලයන්ගෙන් ඉරී වෙන්වී යන්නේ නම් ඉතිහාසය විසින් අපව හෘදයංගමව මුලා කරවමින් භයානක ලෙස අපව බල රහිත කරවයි.”

හෝවර්ඞ් ගේ ජීවිතය හා ඔහුගේ ලියවිලි සහ ගණනය කළ නොහැකි තරම් වූ ඔහුගේ දේශන සහ සම්මුඛ සාකච්ඡා එකිනෙක වෙලී තිබේ. එ් සියල්ල ඉතිහාසයේ ශ්‍රේෂ්ඨ නිමේෂයන් අත්කරදුන් නන්නාදුනන මිනිසුන් බලාත්මක කිරීම වෙනුවෙන්ම කැපව ඇත. අවුරුදු 50 කට වඩා එපිට දී ඔහු කාර්මික කම්කරුවෙක් හා කම්කරු සටන් කරුවෙක් ලෙස වැඩ කරන විටත්, ජෝර්ජියාවේ ඇට්ලැන්ටා හි කළු ජාතික ස්ත‍්‍රීන්ට පමණක් වෙන් වූ ස්පෙල්මාන් විද්‍යාලයේ වැඩකරන විටත් එය එසේම විය. 

සටන්කාරීත්වයේ මූලයන් 

ස්පෙල්මාන් විද්‍යාලයේ උගන්වමින් සිටි සිවිල් අයිතිවාසිකම් ව්‍යාපාරයේ භයානකම දවස් වල දී ඔහු ශිෂ්‍යාවන්ට උදව් කළේය, එ් ශිෂ්‍යාවන් අතර පසු කාලීනව බොහෝ ප‍්‍රකට වූ ඇලිස් වොකර්, ජුලියන් බොන්ඞ් සහ තවත් අය සිටී. බොහෝ වෙලාවල දී මෙන්ම ඔහු ඔවුන්ට උදව් කළා පමණක් නොව සිවිල් අයිතිවාසිකම් ව්‍යාපාරය එතරම් ජනප‍්‍රිය වීමට පෙර එම අවස්ථාවේ දී ආණ්ඩුවේ කෲර විරෝධතාවයන්ට ද මුහුන දෙමින්  ඉතාමත් උපද්‍රව සහිත අවස්ථාවන්ට ඔවුන් හා එක්ව සහභාගී විය. 

ආහාර කවුන්ටරවල වාඩිවී සිටි, නිදහසේ බස් රථවල නැගී ගිය, උද්ඝෝෂණ ව්‍යාපාර සංවිධානය කළ, තිත්ත ජාතිවාදයට හා තිරිසන් භාවයට මෙන්ම මරණයටද පවා මුහුන දුන් ධෛර්්‍යසම්පන්න තරුණ ජනයාගේ විශාල කොටසකුත් සමඟ අවසානයේ දී ජනප‍්‍රිය සහයෝගය ඇවිළින. මාටින් ලූතර් කිං ගේ නායකත්ව භුමිකාවෙන් යුක්තව 1960 පූර්ව භාගයේදී ජනප‍්‍රිය පොදු ජන ව්‍යාපාරය හැඩගැසෙන විට ආණ්ඩුවට එයට මුහුන දීමට සිදුවිය. ඔහුගේ ධෛර්්‍යට හා අවංකභාවයට උපහාරයක් වශයෙන් හෝවර්ඞ් සින් ඔහු ඉගැන්වූ පාසැලෙන් වහාම ඉවත් කෙරිණ. අවුරුදු කිහිපයකට පසුව ඔහු විසින් SNCC (අවිහිංසාවාදී ශිෂ්‍ය සමායෝජක කමිටුව) හි සම්මත ක‍්‍රියාකාරිත්වය කෙටුම්පත් කෙරිණ. තවත් බොහෝ දුර යා යුතු බව සැබෑවක් වුවත්, අවම වශයෙන් පාර්ශවීයව හෝ සියවසකට පෙර න්‍යායිකව වහලූන්ට නිදහස ලබා දුන් ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයන් බලාත්මක කරමින් මාටින් ලූතර් කිං ට සැළකිය යුතු බලපෑමක් ඇතිකිරීමට හැකි කර වූ “නන්නාදුනන මිනිසුන්ගේ” එ් “ගිණිය නොහැකි තරම්  වූ ක‍්‍ර‍්‍රියාවන්” සමායෝජනය කළ ප‍්‍රධානතම සංවිධානය වූයේ එයයි. 

නෝම් චොම්ස්කි කියන පරිදි ඔහුට හෝවර්ඞ් සින් මුණ ගැසුණේ 1964 දී මිසිපිපි ප‍්‍රාන්තයේ ජැක්සන් හි තිබූ පෙළපාලියක දීය. එය චණ්ඩ පොදු ජන ප‍්‍රතිවිරෝධීතාවයේත්, පොලිස් තිරිසන්භාවයේත් බිය ජනක මොහොතක් යැයි නෝම් චොම්ස්කි පවසයි. මරණය තෙක් ගැඹුරු මිත‍්‍රත්වයෙන් වෙළී තිබූ මිනිසුන් දෙදෙනෙකු එසේ හමු විය. 

විශ්ව විද්‍යාල ජීවිතය

ඇට්ලැන්ටාවේ ඔහු ඉගැන්වූ පාසැලෙන් ඉවත් කිරීමෙන් පසුව බොස්ටන් නගරයට පැමිණ ඔහු ඔහුගේ ඉදිරි මුළු ශාස්ත‍්‍රීය ජීවිතයම බොස්ටන් විශ්ව විද්‍යාලයේ ගත කළේය. එහිදී ඔහු සමහර පීඨ සමාජිකයින්ගේ මහත් ආදරයටත් සමහරුන්ගේ විශේෂයෙන්ම පරිපාලනයේ තිත්ත එදිරිවාදිකමටත් ඔවුනගේ නීච කෲරත්වයටත් මුහුණ දුන්නේය. නමුත් අවුරුදු ගණනකින් ඔහු විශ‍්‍රාම ගැනීමෙන් පසුව ශිෂ්‍යයන්, කාර්ය මණ්ඩල සභිකයින්, පීඨයේ මෙන්ම පොදු ප‍්‍රජාවගේද මහත් වූ ගෞරව සම්මානය ඔහුට ලැබුණි. 

එහි දී ඔහුගේ ජනප‍්‍රියත්වයක් ලැබිය යුතුම වූ කෘතිය ඔහු විසින් ලියැවිණි; His book Logic of Withdrawal (හමුදා ඉවත් කරගැනීමේ තර්කය – 1967), ඉතාමත්ම පැහැදිලිව හා ප‍්‍රභලව කිසිදු කොන්දේසියකින් තොරව ඇමරිකානු හමුදා වියට්නාමයෙන් ඉවත් කරගත යුත්තේ මන්ද යන තර්කය ඔහු ගොනු කළේය. අවම වශයෙන් එ් කාලයේ බුද්ධිමත් ප‍්‍රභූ කව තුළවත් එවැන්නක් කතා කළ නොහැකිව තිබූ අවධියක එම කෘතියට පොදු ජනයා අතර ඉමහත් බලපෑමක් කළ හැකි විය. 

සමාජයේ ප‍්‍රධාන ධාරාව තුළ යුද්ධය අත්වැරැද්දක් නොව එය මූලධාර්මිකවම වැරදි හා දුරාචාරාත්මක දෙයක් බව විධිමත්ව ප‍්‍රකාශ කළ හැකි තියුණු අවියක් ඔහු විසින් ඇමරිකානු සමාජයට ලබා දුන්නේය. හැමවිටම වාගේ හෝවර්ඞ් ගේ ලියවිලි විරෝධතාවයන් හි දී සහ ඍජු මැදිහත් සමාජ කි‍්‍රියාකාරීත්වයන් තුළ දී පෙනී සිටි ආකාරය නිසා එ්වා රට ශිෂ්ට කිරීමේ දී මූලිකම සාධකයක් විය. 1969 වන විට ඇමරිකානු සමාජයේ 70% දෙනා වියට්නාම යුද්ධය වැරදි හා දුරාචාරාත්මක දෙයක් බව පිළිගත්හ. එ් කාලයේදී හෝවර්ඞ් එ් වන විට වර්ධනය වෙමින් පැවති විරෝධතා ව්‍යාපාරයේ ප‍්‍රමුඛ සහකරුවෙක් මෙන්ම සගයෙක්ද විය. ඔහු ද විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයන් හා අනෙක් තරුණයින් සමඟ වීදි වල දී Call to Resist Illegitimate Authority ගීතය ගායනා කළේය. එකළ ප‍්‍රධාන විරෝධතා ව්‍යාපාරයක් වූ RESIST සංවිධානයේ ක‍්‍රියාකාරීත්වයන් වල දී ඔහු ප‍්‍රායෝගික සංවිධායකයෙක් විය. එකළ තරුණයින් විසින්  ගොඩනැගිලි හා භූමි අල්ලා ගෙන නිදහස් කලාප ප‍්‍රකාශයට පත් කිරීමේ අරාජිකවාදී යුධ විරෝධී ක‍්‍රියාකාරීත්වයන්ට ඔහු ප‍්‍රායෝගිකවම සහභාගීවිය. අවශ්‍ය  ඕනෑම දෙයකට කතා කිරීමට, විරෝධතා කරුවන්ට උදව් කිරීමට, නඩු වල දී සාක්ෂි දීමට ආදී හැම දෙයකටම හෝවර්ඞ් සින් ඉදිරිපත් විය. 

පරම්පරා ගණනක කෘතිය 

 

ඔහුගේ යුධ විරෝධී රචනාවන් හා ක‍්‍රියාකාරීත්වයන් කෙතරම් බලපෑම් සහගත වුවද ඊටත් වඩා ඔහුගේ A People’s History of the United States පොතෙන් පරම්පරාවකම විඥනය ඔහු විසින් වෙනස් කළේය. ඉතාමත් සාවධානව, ඉතාමත් පැහැදිළිව, විස්තීරණව ලියූ එම කෘතියෙන් සාමය හා යුක්තිය වෙනුවෙන් වන අවසානයක් නැති අරගලයේදී නොදන්නා බොහෝ මිනිසුන්ගේ භූමිකාව හා සමාජ බල ව්‍යූහයේ ගොදුරු බවට පත් වූවන්ට, ඉතිහාසය ඔවුනගේ ඇසින් දකින්නටත් ඔවුන්ව විනාශ කර ඇති ප‍්‍රධාන ධාරාවේ ඉතිහාස කථිකාව විශ්ලේෂණය කරන්නටත් අවශ්‍ය මූලධාර්මික කාරණා ඔහු විසින් ගොනු කළේය. එහිම සජීවී දිගුවක් ලෙස ඔහුගේ People’s History ව්‍යාපෘතිය දැන් වේදිකා නිෂ්පාදනයකට හා රූපවාහිනී  නිෂ්පාදනයකට සංයුක්ත වෙමින් පවතී. ඇමරිකානු History චැනලය හරහා එය අපට නැරඹීමේ හැකියාව ඇත. එහිදී වඩා හොඳ ලෝකයක් තැනීමේ දී ඉතා වැදගත් භූමිකාවන් දැරුවද දැන් අමතක කර දමා ඇති  නොසලකා හැර ඇති ගැහැණුන් හා මිනිසුන්ගේ සත්‍ය වචන අසන්නට දකින්නට ලැබෙනු ඇත. හෝවර්ඞ් එරෙහි වූයේ රුසියානු විප්ලවය ලෙනින් ගේ වැඩක් කියනවාටයි. එයින් අපි නොදන්නා නම නොකියවෙන මිනිසුන් විශාල ගණනක දේශපාලනික නිමේෂයන් ඉතිහාසයෙන් මැකෙන ආකාරයත්, එයින් වර්තමානය තුළ දේශපාලනිකය මැකී යන ආකාරයත් ඔහු ඉතාම සංයමයකින් යුතුව ඉදිරියට ගෙන විත් තිබේ. 

ඔහු ඉතිහාස විශ්ලේෂණයට එම මාර්ගය එම කෘතිය තුළ යොදා ගෙන ඇත්තේ ඇමරිකානු ඉතිහාසයේ වැදගත් අවස්ථාවන් කතන්දරයක ආකාරයකින් කෝණ කිහිපයකින් සංවාදයට ගෙන එ්මෙනි. “පහල සිට ඉතිහාසය” (history from below) ඔහුගේ සටන් පාඨයයි. 

කිසිම කණ්ඩනය වීමකින් තොරව හෝවර්ඞ්ගේ සමාජ ක‍්‍රියාකාරීත්වය ඔහුගේ දිවියේ දිගින් දිගටම අඛණ්ඩ විය. සාමය හා යුක්තිය සඳහා සංවිධානය වන අරගලයක් තිබූ සෑම තැනකම වාගේ මහත් උද්යෝගයෙන් යුතුව, ප‍්‍රතිඥාභරිතව, ව්‍යක්ත අවබෝධයකින්, සියුම් හාස්‍යමය උපහාසයකින් හා අව්‍යාජ විනීතකමකින් යුක්තව හැමවිටම වාගේ හෝවාර්ඞ් පෙරටුවේම සිටිනු දක්නට ලැබුණි. ඔහුගේ ජීවත් වීම තුළින්, වැඩ හා සමාජ ක‍්‍රියාකාරීත්වය තුළින් තරුණ ජනයාගේ ජීවිත ඔහු විසින් කෙතරම් ගැඹුරෙන් ස්පර්ශ කර තිබෙන්නේදැයි සිතා ගැනීමට පවා අපහසුය. 

හෝවර්ඞ්ගේ ජීවිතය හා ක‍්‍රියාකාරීත්වයන් විසින් ලබා දෙන්නේ ගෞරවනීය ආදර්ශයකි, ඔහු ඉතිහාසය තේරුම් ගත් ආකාරය, ඔහු ජීවිතය ගත කළ ගෞරවනීය හා ශිෂ්ට සම්පන්න ආකාරය මනුෂ්‍යත්වය, ආදරය, කොන්දේසි විරහිත සාමය වෙනුවෙන් තවමත්  මිනිසුන්ට ලබා දෙමින් තිබෙන්නේ විස්මය ජනක බලාපොරොත්තු සහගත ආශ්වාදයකි. 

ඔහුගේ මරණයට වසරක් පිරෙන මේ මොහොතේ හෝවර්ඞ් සින්ගේ වෙබ් අඩවිය මෙසේ කියයි.

Don’t Mourn – Organize!!!!!

SAVE THE DATE

—Howard Zinn (1922–2010)

සටහන
රුවන් මානවඩු