Friday, April 8, 2011

40 වන අපේ‍්‍රල් විරු සමරුව ගැන පසු සටහනක්

71 අපේ‍්‍රල් තරුණ නැගිටීම සිදුවී මෙම අපේ‍්‍රල් 05 වන දිනට වසර 40 ක් සැපිරෙයි. මෙම සමරුව ස්ථාන දෙකකදී සමරනු ලැබීය. ඉන් එක් අවස්ථාවක් වූයේ 71 සහෝදරත්ව සංසදය විසින් මහජන පුස්තකාල ශ‍්‍රවණාගාරයේදී පවත්වන ලද ‘ප‍්‍රත්‍යාවලෝකන’ වැඩසටහනයි. අනෙක් අවස්ථාව වූයේ ජ.වි.පෙ. විසින් ගාලූ නගර ශාලාවෙහි පවත්වන ලද 40 වන අපේ‍්‍රල් විරු සමරුවයි. එකම පිවිතුරු අරමුණක් වෙනුවෙන් දිවි පිදුවන් විසින් ප‍්‍රාර්ථනා කරන ලද ලෝකයේ වර්ථමාන යථාර්තය මෙවැන්නකි. එනම් එකම අරමුණක් වෙනුවෙන් දිවි පිදුවන් වෙනුවෙන් දෙතැනක සැමරුම්ය. අපේ‍්‍රල් විරු සමරුව විවිධ පුද්ගලයින්, කන්ඩායම්, සංවිධාන සහ පක්ෂ විසින් විවිධ ආකාරයෙන් සමරන්නේ නම් එය සතුටට කරුණකි. නමුත් එකම දේශපාලන ව්‍යාපාරයක උරුමය සහිත පිරිසක් විසින් දෙතැනක අපේ‍්‍රල් විරු සමරුව පැවැත්වීට බලපෑ ඉතිහාසය විසින් ප‍්‍රකාශ වන්නේ ලාංකීය වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ අර්බූදයේ හරස්කඩකි. 

ලංකාවට ගෝලීය ප‍්‍රාග්ධනය මැදිහත් වීමේ වේගයට සමාන්තරව මිනිස් සම්බන්ධකම් පරමානුකරණය වෙමින් පවතින්නේ යම්සේද වර්තමානයේදී ලාංකීය වාමාංශික ව්‍යාපාරයද පරමානුකරණය වෙමින් පවතියි. මෙම පරමානුකරණය වීම තුළ දැකිය හැකි ප‍්‍රධාන දෙයක් වන්නේ විවිධ පුද්ගලයින්, කණ්ඩායම්, සංවිධාන සහ පක්ෂ තම පැවැත්ම තහවුරු කරගැනීමේ තරගයක නිමග්නව සිටින අයුරුයි. මෙම තරගය තුළ ඇත්තේ වෙන කිසිවක් නොව අනෙකාව යටපත් කොට තම මතවාදීමය හෝ සංවිධානමය ආධිපත්‍ය පිහිටුවා ගැනීමේ උත්සහය සහිත ධනේශ්වර තර්කනයයි. මේ ස`දහා නිදසුන් සිය ගණනක් වුවද ඉදිරිපත් කළ හැක.

වර්තමානයේ  මේ සිය`ඵ දෙනෙක්ම ජීවත් වන්නේ පවතින පාලක රෙජීමයේ මර්ධනයට මුහුණ දීම සදහා යම් යම් අවස්ථාවන්හි දී පොදු සම්මුතීන් වෙත එලඹීමටද බල කෙරෙන දේශපාලන යථාර්තයකයි. නමුත් ගැටඵව වන්නේ මෙම බොහෝමයක් ‘පොදු’ ක‍්‍රියාකාරීත්වයන් තුළ මතුපිට පොදු භාවයක් පමනක් පැවතීමයි. 40 වන අපේ‍්‍රල් සමරුව සමරන මේ මොහොතේ අප ඉදිරියේ පවතින අභියෝගය වන්නේ මෙම පාලක රෙජීමයට එරෙහි සමාජ ක‍්‍රියාකාරීත්වයන් අතර ගැඔරු පොදු භාවයක් සහ පොදු සවිඥානිකත්වයක් වර්ධනය කරගන්නේ කෙසේද යන්නයි. 

මෙම අභියෝගය අප විසින් ජයගන්නා තාක් ලංකාව තුළ ඊජිප්තු විප්ලවයක් වැනි විප්ලවයක් ඉතා දුර සිහිනයක් වනු ඇත. ඊජිප්තු විප්ලවය වෙතින් අපට ඉගෙන ගැනීමට දහසකුත් දේ ඇත්තේ මෙවැනි යථාර්තයක් තුළයි. ඊජිප්තුවේ සිදුවූ ජනතා නැගිටීම තුළ තනි නායකත්වයක් හෝ තනි පක්ෂයක, සංවිධානයක මෙහෙයවීමක් නොවීය. ඊජිප්තු අරගලය තුළ වූයේ විවිධ පුද්ගලයින්, ශිෂ්‍යයින්, ස්වාධීන ක‍්‍රියාකාරිකයන්, විවිධ සංවිධාන සහ මිලියන ගණනක් ජනතාව අතර ගොඩනැගුණු පොදු අවබෝධය සහ සාමූහිකත්වය යටතේ සිදුවුනු විප්ලවයකි. මෙය කිසිදු මතවාදයක් හෝ න්‍යායවාදයක් මත සිදුවූ විප්ලවයක් නොවීය. කිසිදු දෘෂ්ඨිවාදයක ආධිපත්‍ය හෝ මෙහෙයවීම යටතේ ජනතා නැගිටීම් සිදුනොවන බව ඊජිප්තු අත්දැකීම මගින් නැවතත් තහවුරු කෙරිණි. ඒ වෙනුවට ඊජිත්තු වේ ජනයාගේ භාවිතය වැනි භාවිතයන් හරහා නව න්‍යායන් ගොඩනැගෙනු ඇත. පවතින ප‍්‍රගතිශීලි න්‍යායන් ප‍්‍රතිපෝෂණය වනු ඇත.

යුරෝපය තුලත් ඉන් පිටතත් මෑත කාලීනව සිදුවූ ජනතා හා ශිෂ්‍ය නැගිටීම් සමීපව නිරීක්ෂනය කරන්නෙකුට හදුනා ගත හැකි වැදගත් කරුණක් වන්නේ මෙම සියඵම අරගල කිසියම් දෘෂ්ඨිවාදයක, සංවිධානයක හෝ පක්ෂයක මෙහෙයවීම යටතේ සිදුවූවන් නොව ස්වාධීන සංවිධානගතවීම් හරහා සිදුවූ අරගලයන් යන්නයි. මේ අනූව සංවිධානගතවීම් සම්බන්දයෙන් වූ නව අවධියකට වර්තමාන ලෝකය පිවිස ඇති අයුරු අපට වටහා ගත හැකිය. අනෙක් අතට කම්කරු පංතිය සමාජ අරගලයේ ගාමක බාලවේගය වේය යන ගතානුගතික මාක්ස්වාදී විශ්වාසය ඊජිප්තු විප්ලවය තුළ දැඩි ලෙස ප‍්‍රශ්නයට ලක් විය. ඊජිප්තු ජනතා නැගිටීීම සමග ඊජිප්තුවේ කම්කරු කොටස් එක්වීම සිදුවූයේ අරගලයේ දෙවන සතිය තුළයි. මේ අනූව ඊජිප්තු විප්ලවය ගතානුගතික මාක්ස්වාදී විශ්වාසය අනූව කම්කරු පංතියේ මෙහෙයවීම යටතේ සිදුවූවක් නොවීය.
40 වන අපේ‍්‍රල් විරු සමරුව සමරන මේ මොහොතේ අප ඉදිරියේ ඇති අභියෝගය වන්නේ ඊජිප්තු විප්ලවය තුළ වූ සාමූහික ගුණය හා භාවිතය වැන්නක් අප විසින් අත්කර ගන්නේ කෙසේද යන්නයි. යහපත් ලොවක් වෙනුවෙන් දිවි පිදු අපේ‍්‍රල් විරුවන් වෙනුවෙන් අපට පිදිය හැකි ගැඹුරුම උපහාරය වන්නේ මෙවැනි ගැඹුරු සාමූහික භාවිතයක් වෙනුවෙන් අරගල කිරීමයි. එවිට Facebook ද?  Face to face ද ? යන ප‍්‍රශ්නයෙන් ඔබ්බට යමින් ඉතා ශක්තිමත් ලෙස මෙම රෙජීමයට එරෙහිව Face to face අරගල කිරීමට හැකිවනු ඇත. 
  
කංචුක

No comments:

Post a Comment